JEL RUITER-HAAGSMA: EEN BIJZONDER KOORLID.
Als oudste lid van A.G.K. neemt Jeltje (91) een heel speciale plaats in.
Op 20 maart 1958 kwam ze in het bestuur en in 1962 werd ze leidster van kinderkoor De Dijkzangertjes.
Op 28 maart 1974 werd ze tot voorzitter gekozen van A.G.K.
Tijdens een optreden van A.G.K. in een geheel nieuw tenue op 6 maart 1976, kreeg Jel uit handen van de Bond voor Zangkoren een gouden Bondsmedaille voor haar langdurige presidentschap van de bond en vele activiteiten voor het koor.
In 1977 kreeg het jeugdkoor de naam De Zingende Ruitertjes, omdat Jel al 20 jaar koorleidster van de kinderen was en diverse zangspelen, musicals en dergelijke met de jeugd op de planken gebracht had.
In 1992 stopte ze na 18 jaar met het voorzitterschap van A.G.K.
Al met al heeft Jel 34 jaar lang in het bestuur van het koor gezeten en ruim 25 jaar was ze kinderkoorleidster. Ze werd benoemd tot erelid en kreeg een oorkonde.
Plus een notekraker, vanwege de vele “harde noten” die gekraakt moesten worden. Hans Harryvan maakte een toepasselijk gedicht op de wijs van 24 Rozen (Toon Hermans)
Op 6 maart 1988, tijdens het 40-jarig jubileumconcert, kreeg Jel als allereerste burger een onderscheiding uit handen van burgemeester W. Veldhuizen: een gouden speld, een medaille en een oorkonde. Zij was unaniem gekozen door de gemeenteraadsleden.
En de Stichting Sport en Cultuur schonk haar een tuinbank voor al haar verdiensten.
“Als ik maar kan zingen dan gaat het goed met me en kan ik alles aan” is de lijfspreuk van Jel. Evenals “zingen is medicijn bij ziek en zeer.”
Door de koorleden wordt ze liefkozend Jel met de Bel genoemd, omdat ze bij de repetities aan het eind van de pauze met een belletje rondloopt, zodat iedereen weer naar de zaal gaat.
Jeltje is zelden afwezig, maar na een ongelukkige valpartij begin juni verblijft ze nu in Sorghvliet.
Toen ik bij haar op bezoek kwam was ik dan ook niet verbaasd dat ze bij de zangmiddag zat, hoewel ze nog niet goed bij stem was. Maar dat is Jel ten voeten uit.
Onderstaande foto is van september 2012, Toen Jel uit handen van het bestuur een cadeautje kreeg voor het feit dat ze al 70 jaar zingt.
Op 7 oktober 2015 werd Jeltje in Sorghvliet in het zonnetje gezet omdat ze afscheid nam van het koor. Met koffie, gebak en een mooi boeket bedankte het bestuur en een aantal andere koorleden van het eerste moment Jel voor haar inzet en enthousiasme.
Deze foto en een mooi stuk over Jeltje stond in De Andijker van 14 oktober 2015
DEFINITIEF AFSCHEID OP 14 DECEMBER JL.
Tot ons groot verdriet hebben wij definitief afscheid genomen van ons erelid Jeltje.
Toch nog onverwacht is zij overleden in Sorghvliet op 14 december 2015.
Gelukkig heeft zij nog genoten van het koor tijdens het optreden in Dorpshuis Centrum op 12 december.
Haar lijfspreuk was “zingen is goed voor ziek en zeer.”
Maar in Sorghvliet was zij haar zangstem kwijt. Wij zullen haar missen!
Zij schreef zelf de tekst voor de rouwkaart:
“Er kwam een wolk voor de zon
Een zondags lentekind
heeft het leven verlaten”
Zij laat, behalve veel dierbare herinneringen, een enorme collectie foto’s, documenten en koorkleding van AGK na, die zij al die jaren zorgvuldig bijgehouden en bewaard heeft.
Wij missen haar!